Couveuse nazorg

Gepubliceerd op 13 juni 2020 om 19:06

In plaats van naar het consultatiebureau te gaan met jou, mogen wij met jou naar couveuse nazorg in het ziekenhuis. Hier wordt dezelfde zorg aangeboden als bij het consultatiebureau met daarbij als aanvulling extra zorg en aandacht die nodig zijn bij te vroeg geboren baby's en zoals bij jou, omdat je zuurstofgebrek had in de buik. In eerste instantie kwam jij niet in aanmerking voor couveuse nazorg omdat je al zo flink was bij je geboorte. Wat betreft jouw gewicht en zwangerschapsduur zou jij naar het consultatiebureau mogen. Maar omdat je veel problemen had in de eerste week na de geboorte (en in de buik) werd er besloten dat jij naar couveuse nazorg zou moeten. Maar wat betekend couveuse nazorg nou precies en wat heb je daar? Deze vragen gingen door mijn hoofd toen we de eerste keer richting het ziekenhuis liepen. Dat is dan weer een voordeel aan waar wij wonen, het is op loopafstand van het ziekenhuis.

Nou ben ik zelf niet echt een fan van het ziekenhuis. Op een of andere manier wordt ik niet lekker als ik daar binnen loop. Het is een bepaalde geur, bepaalde sfeer. Nu is het ook wel zo dat de meeste mensen in het ziekenhuis komen omdat ze ziek zijn en dat is ook wel een naar iets. Maar goed, wij naar het ziekenhuis want dat is de plek voor de controles. De eerste keer naar couveuse nazorg gaan vond ik onwijs spannend. Wat staat ons te wachten? Welke onderzoeken gaan ze doen? Waarom moet jij al vanaf zo vroeg naar de fysiotherapeut?. Met deze vragen in mijn hoofd gingen we naar het ziekenhuis toe en elke stap zorgde voor een bepaalde spanning. De laatste paar keren dat wij in het ziekenhuis waren geweest, waren zenuwslopend en dat gevoel zat nog te vers in mijn hoofd.

 

We liepen naar binnen en moesten helemaal aan het eind van de vleugel zijn. Terwijl we de gang door liepen, zag ik in de verte al vrolijke kleuren op de muur. Er was iets aan het eind van de gang wat mij vrolijk maakte en daardoor ging het nare gevoel al snel weg. Ik begon al snel dol te worden op dit gedeelte in het ziekenhuis. Het is een fijne sfeer die daar hangt. 

 

Couveuse nazorg, wat een bijzondere tak in de gezondheidszorg. Het is een goedlopende machine. Het was vreemd om de eerste keer daar te zijn, we werden verwacht bij het meten en wegen. Vervolgens moesten we met jou op onze arm wachten totdat we gehaald zouden worden door de fysiotherapeut. Het wachten deed jij lekker warm in de baddoek die wij voor je mee hadden genomen. Daar zit je dan, in de wachtkamer.. meerdere ouders zaten daar met op schoot een blote baby, gerold in een baddoek. Een beetje onwennig keek iedereen kort naar elkaar, maar we zeiden geen woord. Voor ons was het nieuw en wij waren nog een beetje aan het aftasten hoe dit hele gebeuren werkte. Dus netjes zaten wij daar te wachten. En de minuten liepen op en nog steeds zaten wij te wachten, na 10 minuten begon ik het vooral zielig te vinden voor jou, lig je dan in een baddoek gerold... Wel lekker zacht, maar niet iets normaals. En toen werden we door de fysiotherapeut gehaald. Dat was station 2 waar we naar toe mochten. We kwamen binnen in een typische ziekenhuiskamer. Witte muren, een bureau, drie stoelen en dat was het wel een beetje. Alleen was haar kamer nog net iets anders, want er lag een groot kleed op de grond, speelgoed en nog meer kleden. Dit was de plek waar ze met jou gaan oefenen. Ik ben benieuwd.. Ze liet je op je rug liggen en keek voornamelijk hoe jij bewoog. Was het asymmetrisch of juist symmetrisch. Je deed het prima volgens de fysio en dat stelde ons gerust. 

 

Na het stationnetje ''fysio'' werden wij verzocht om weer in de wachtkamer plaats te nemen. Weer zat jij in de baddoek gewikkeld en weer zat iedereen elkaar aan te staren. Voor ons was het nog steeds niet helemaal duidelijk wie en wat we konden verwachten. Maar het meten en wegen was geweest, de fysiotherapeut is bezig geweest, dus het enige dat ik me nog kon bedenken was de kinderarts. Dat was het laatste stationnetje waar wij nog naar toe moesten. Maar weer gingen er veel minuten voorbij. Wachten is voor ons op zich na de bevalling geen issue meer. Het is prima dat wij moeten wachten, want dat betekent dat de professionals de aandacht hebben voor anderen, die dat op dat moment harder nodig hebben dan wij. Even terugkomend op de geboortedag van jou.. toen is de kinderarts ook opgeroepen om bij ons te komen. Hij liet zijn werkzaamheden vallen en de spoed ging voor. Als dit redenen zijn voor ons om te wachten, dan wachten wij met liefde. Deze blik hebben wij sinds de bevalling nog bewuster. Op een gegeven moment haalde de kinderarts ons er bij en liepen we naar zijn kamer. Een half uur hadden we een gesprek en controles. Onze zorgen konden wij uiten, maar ook de succesverhalen. Het was prettig om daar aanwezig te zijn. 

 

En zo was ons eerste bezoek aan couveuse nazorg een feit. Uiteindelijk hebben we er ruim anderhalf uur gezeten. Ja, dat is lang, maar men had de tijd voor ons en wij hadden de wachttijd voor een ander. We hadden vooraf niet verwacht dat het zo laat werd, dus al snel hadden we bedacht dat één van ons op de vrijdagen van het couveuse nazorgbureau vrij moet zijn. Gewoon, voor als het uitloopt. Dat wij niet gaan stressen omdat wij in tijdstress zitten. Na de afspraak bij couveuse nazorg wordt er gelijk een vervolgafspraak gemaakt. Ideaal, want dan kan één van ons direct vrij nemen. 

 

Door corona zijn wij al ruim drie maanden niet op het couveuse nazorgbureau geweest. In die drie maanden heeft de fysiotherapeut jou 2x ''live'' gezien en moest jij één keer naar het consultatiebureau voor vaccinatieprikken. Voor de rest hebben we weinig zorg gekregen. Voor ons was dat wel wennen, omdat wij voor de corona tijd nog de fysiotherapeut om de twee weken zagen en één keer in de maand bij couveuse nazorg naar binnen liepen. Corona heeft voor ons dus wel voor een stop gezorgd. Niet ernstig, maar wel spannend. Volgende week mogen we weer naar het couveuse nazorgbureau en eigenlijk kijken wij daar wel naar uit. Het heeft iets gezelligs in combinatie met goede en duidelijke zorg. We weten waar we aan toe zijn, we worden gehoord, jij wordt gezien en samen maken we stappen. Daarnaast is dit voor ons een extra check moment voor jou. Natuurlijk houden wij in ons achterhoofd wat er eind vorig jaar allemaal gezegd is over jouw ontwikkeling. Daarom vinden wij het fijn om structureel op controle te komen, te kunnen sparren met artsen en fysiotherapeuten. Gewoon omdat het kan en de mogelijkheid er is. Wij zijn er van overtuigd dat dit er voor kan zorgen dat er stappen voorkomen worden, juist omdat er structurele zorg geboden wordt. En natuurlijk kan het best zijn dat wij over 10 jaar denken.... wat een onzin dat we zo vaak naar het ziekenhuis zijn gegaan, maar ook dat is prima. Voor nu voelt het goed en dat is wat telt!

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.