Hi there!
Op 28 november 2019 werd onze zoon Rens d.m.v. een spoedkeizersnede gehaald. Hij is zeven weken te vroeg geboren. Na een hectische bevalling en ernstige complicaties zijn wij naar het Radboud UMC in Nijmegen verplaatst. Rens had zuurstoftekort in mijn buik en dat heeft ernstige hersenschade achtergelaten. Rens kreeg een plekje op de NICU en zijn toekomstbeeld zag er slecht uit. Een week na de geboorte besloten wij (in overleg met de artsen) om hem van de apparatuur af te halen omdat het zo slecht ging met hem. Rens zou het niet overleven en wij moesten ons klaarmaken om afscheid te nemen van onze zoon. Ons diepste dal en grootste pijn om dat mee te maken en die pijn te voelen. Maar onze lieve Rens bleef ons verbazen en was nog helemaal niet klaar om de wereld achter zich te laten.. Hij vocht door en we mochten naar huis. Met hem. Levend en wel. Het was een rollercoaster van een start. Iets wat je vooraf niet bedenkt en waar je jezelf niet op voorbereid. Toch is het iets waar je doorheen moet, het bewust meemaakt en samen als gezin het een plekje leert te geven.
We blijven het spannend vinden, wat is het toekomstbeeld van ons gezin? Kunnen we ons ergens aan vasthouden? Nee, dat weten we niet. Maar hé wie heeft dat wel? Niemand weet wat de toekomst ons brengen zal. Wij zijn niet bang, kom maar op! Wij zijn enorm trots op onze harde vechter. Rens heeft dat ons al bewezen toen hij opgenomen lag in het ziekenhuis. Hij vrolijkt ons leven op en wij zijn zo enorm trots op ons kereltje.
Deze blog schrijf ik voor Rens, als dagboek. Van mij, voor hem. Ik ben mam van jou. Ik wil het opschrijven om later aan Rens te kunnen vertellen, wat er is gebeurd, wat het met ons heeft gedaan en welke ups en downs we hebben meegemaakt. Daarnaast is deze blog voor mijzelf, om alle gebeurtenissen te verwerken en om in de toekomst berichten te delen over wat ons bezig houdt. Ook is deze blog voor alle familie, vrienden en kennissen om ons heen, die het allemaal van dichtbij hebben meegemaakt. Een stukje verwerking, hopelijk ook voor hen. Tot slot is deze blog bedoeld voor volgers die een soort gelijk verhaal kennen of zelf hebben meegemaakt. Dat we troost kunnen vinden in elkaars verhalen en onze prachtige kinderen. Maar vooral.. dat we genieten van de verrijking die zij geven in ons leven.
De verhalen kunnen heftig en emotioneel zijn. Het is allemaal waarheidsgetrouw en komt vanuit mijn hart. Ik probeer eerlijk te zijn en daar komen ook mijn zwaarste gevoelens bij kijken. Maar ook de positieve kanten worden zeker belicht. Ik hoop dat je het durft te lezen met een open blik. Je hoeft mij niet te begrijpen, dat is niet mijn doel. Misschien wat meer taboes doorbreken van bepaalde onderwerpen en een stukje van mezelf geven. Aan jou, de lezer.
Meer te weten komen over mij? Dat is te vinden bij ''over mij''.
Reactie plaatsen
Reacties